verhalen en gedichten Suzy

LENTE

Daar is weer de lente
die tenten spant
van tere luchten
serpentienen weeft
door het jente land

Accenten groen
rond gehuchten
waar het licht herleeft
en elke tere tint
die spijt haar kolorieten
tot een bloementapijt
maakt me weerom kind

Een kind dat kan genieten
maatloos zonder spijt
en maatloos mint
de zon, dit land en deze lente

Emmy Swerts

ingezonden door Suzy

De winter geeft het op …… 

Winterrestjes wijken,
uit winterslaap ontwaakt mijn tuin,
voorjaarsbloemen
persen zich uit de grond,
nog wat schuchter, onwennig, schuin.

Vogels  vieren nestelend het voorjaar
De lijster fluit een nieuw lentelied.

Ja, ’t is lente,
ze boetseert het nieuwe groen ,
ik vergeet op slag mijn winterverdriet.

De zon knipoogt de planten wakker,
het voorjaar begint te kleuren
en doordrenkt mijn tuin
Ik laat alles blij gebeuren.

Mijn hart slaat een voorjaarsritme.
De zon knabbelt aan de lenteknopjes.
Ik kan niet blijven liggen in bed
Ik ben in mijn tuin en in mijn nopjes.

Tuinkarweitjes kunnen weer,
vol ongeduld wil ik beginnen, ·
de lucht gonst en geurt.
Kom  lente , kom maar binnen

Tom Mestdach                              (uit de druivelaar)

Is Januari traag van gang
De tweede maand duurt ons nooit lang.
Het lengen gaat nu merkbaar voort,
Wij kloppen aan de lentepoort.
De tweede (dat is "Vrouwendag")
Plant zogezegd de lentevlag.
Het slapend leven wordt weer wakker,
De tuinman spit weer in zijn akker.
Het dampgordijn wordt weggeschoven,
Wij zien herademend weer naar boven.
Toch is de winter nog niet oud,
Het is gedurig nog zeer koud.
Het vriest soms fel, en zoveel graden,
Als men op 't oog niet eens zou raden.
Bij al die helderheid - heel gek,
Is er aan sneeuw toch geen gebrek.
De laatste week is werkelijk,
In deze maand opmerkelijk.
Niet zelden is het dan zo fijn,
Dat men zich waant in Mei te zijn.

DE DOOS MET DROMEN 

een tijdlang heb ik dromen verzameld
ik bewaarde ze in een doos
die op de vensterbank stond.

sommige waren glad en glanzend, als parels
andere waren ruw, als ongeslepen diamanten

als onbewerkte stenen
rolden ze door mijn gedachten
sommige een paar dagen, andere jarenlang

ik bewaarde ze als kleine schatten
ik hield ze voor mezelf
op een dag pakte ik de doos 
en haalde het deksel eraf

de dromen waren weg
als verdwaalde kinderen
ik  had er niets van begrepen...


DROMEN HEB JE TE LEEN

EN ALS JE ZE NIET DEELT

BEN JE ZE VOOR ALTIJD KWIJT

(bron : een boek vol dromen) Parvene Michaels 

door sneeuw naar licht

daar waar zacht
het leven dooft
waar vorst en wit
de warmte rooft
weet ik ons toegedekt

wij stralen nu
geen kou meer uit in
heldere sterrennachten
het herfstige tapijt beschermt
ons in het lange voorjaarswachten

wij kiemen lente ondergronds
sturen groene punten
door de sneeuw naar licht
daar bloeien zij in kleuren
en openen ons nieuwjaarsvergezicht

Omhoog